Ομιλία Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Ανδρέα Λοβέρδου στην ευρεία σύσκεψη για την αναδιάταξη των μονάδων του Ε.Σ.Υ.
27/05/2011ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ: Κυρίες και κύριοι καλημέρα, ελπίζω να ακούγομαι.
Δεν θα κάνω την ομιλία μου τώρα, θα περιμένω τη σειρά μου για να μιλήσω, απλώς θέλω να πω δύο εισαγωγικά λόγια, θα σας εξηγήσω γιατί. Είναι προσωπικό θέμα που με αναγκάζει να αλλάξω λίγο τη ροή της διαδικασίας. Μιας διαδικασίας, κυρίες και κύριοι, που ξεκίνησε στην Αθήνα, ξεκίνησε στην Αθήνα πριν από περίπου…, την 1η Απριλίου, μην σας πω…, τα media τα διώξαμε;
ΓΑΡΕΔΑΚΗ: Όχι, έχουν πάει πάνω και θα ξανακατέβουν.
ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ: Εμείς δεν διώχνουμε τα media, θέλουμε να είναι εδώ να ακούγεται οτιδήποτε λέμε, είναι πολύ διαφανής η διαδικασία.
ΓΑΡΕΔΑΚΗ: Δεν ακούστηκε κάτι τέτοιο.
ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ: Δεν είναι από τη δικιά μου, δεν τους είπαμε εμείς να φύγουνε.
ΓΑΡΕΔΑΚΗ: Όχι, όχι.
ΛΟΒΕΔΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Κύριε Χρήστου, να πάτε να το ελέγξετε. Καθαρά εμείς δεν λέμε να φύγει κανένας.
Την 1η Απριλίου ξεκινήσαμε στην Αθήνα με τη γενική συζήτηση, με την έναρξη του κοινωνικού διαλόγου για τις συγχωνεύσεις των νοσοκομείων, για τις συνενώσεις των δυνάμεων του Εθνικού Συστήματος Υγείας στην Ελλάδα. Συνεχίσαμε τη Μεγάλη Τρίτη με την Αθήνα και τον Πειραιά πλην νήσων, ανεβήκαμε στη Θεσσαλονίκη, συνεχίσαμε στην Αθήνα και τον Πειραιά σε κλειστή συνεδρία με τους υπευθύνους των Υγειονομικών Περιφερειών. Κάναμε το ίδιο με τη Θεσσαλία, την Πελοπόννησο, Δυτική Ελλάδα, ξανακάναμε με τη Θεσσαλονίκη και έμενε η Κρήτη.
Επειδή αυτό τον καιρό υπάρχουν πολλά κεντρικά πολιτικά θέματα, στα οποία ο Υπουργός Υγείας αναμειγνύεται και επειδή υπάρχουν πάρα πολλές υποχρεώσεις διεθνείς για τον Υπουργό Υγείας, όλη η καθημερινότητα του Υπουργείου είναι στα χέρια του κ. Τιμοσίδη Υφυπουργού Υγείας και του κ. Πολύζου Γενικού Γραμματέα Υγείας.
Εγώ έχω αναλάβει προσωπικά το θέμα της συνένωσης των δυνάμεών μας. Άρα, δεν υπήρχε καμία περίπτωση για την 7η Υγειονομική Περιφέρεια να μην είμαι εγώ εδώ. Ό, τι και να γινότανε ανεξαρτήτως καιρού, ή και διαθέσεων θα ήμουν εδώ και είμαι εδώ για να ολοκληρώσουμε την πρώτη φάση της διαδικασίας. Διαδικασίας διαλόγου, διαδικασίας ανταλλαγής επιχειρημάτων, εισηγήσεων και τοποθετήσεων και αφού κλείσει αυτός ο κύκλος, ο πρώτος κύκλος σήμερα, θα υπάρξει για την Υγειονομική Περιφέρεια μία προθεσμία 10 ημερών να μας υποβάλλει γραπτά τις προτάσεις. Θα γίνει δεύτερη φάση διαβούλευσης τη παρουσία μου, ενδεχομένως στην Αθήνα, ή και εδώ στα Χανιά και θα κλείσουμε στις 30 Ιουνίου. Την 1η Ιουλίου θα ανακοινώσει ο Υπουργός και οι Υφυπουργοί Υγείας μόνο αυτοί τις αποφάσεις, θα δώσουμε 15 ημέρες για γενική διαβούλευση δια της ανοιχτής διακυβέρνησης και στις 15 Ιουλίου θα αρχίσουμε να παίρνουμε τις αποφάσεις μας σε νομικό επίπεδο, για την εφαρμογή των όσων θα έχουμε πει.
Το θέμα είναι η συνένωση των δυνάμεων του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Συνένωση δυνάμεων που δεν προϋποθέτει καταστροφή των δομών του, ή κλείσιμο των δομών του. Αξιοποίηση των δομών του είναι το στοίχημά μας. Θα πω ότι έχω να πω στην ομιλία μου, απλώς εισηγούμαι με αυτό τον τρόπο την έναρξη της σημερινής διαδικασίας και δεν σας κρύβω ότι νοιώθω ιδιαίτερη συγκίνηση και μην το πάρετε αυτό ότι είναι μια τυπική πολιτική εισαγωγική κουβέντα. Σας μιλάω ειλικρινά και θα εξηγήσω στην ομιλία μου γιατί.
Αυτή η διαδικασία που γίνεται σήμερα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί εδώ και 15 χρόνια. Το πελατειακό κράτος δεν επέτρεψε, οι πελατειακές σχέσεις στην Ελλάδα δεν επέτρεψαν. Αν κάποιος είχε να πει ότι καλά έκανε και δεν επέτρεψε, αφού θέλανε να κλείσουνε νοσοκομεία, κανένας δεν ήθελε να κλείσουνε. Εμείς στο Περιστέρι πριν από 1,5 μήνα ανοίξαμε το Κέντρο Υγείας που είχε εγκαινιάσει ο Καραμανλής και μετά τα εγκαίνια έκλεισε. Ανοίγουμε υποδομές δεν κλείνουμε, αλλά δεν μπορούμε να ανεχτούμε φαινόμενα με δέκα κλινικές του ιδίου αντικειμένου που όλες ζητούν προσωπικό. Δεν μπορούμε να ανεχτούμε φαινόμενα να παίρνουνε πάνω από τα όρια του ΟΟΣΑ 42 ημέρες άδεια το χρόνο οι αναισθησιολόγοι, δεν γίνεται, οι γιατροί οι ακτινολόγοι, το αλλάξαμε χθες και καταθέσαμε στη Βουλή την αλλαγή, δεν γίνεται αυτό. Δεν επιτρέπεται να συνεχίζονται αυτά τα πράγματα και θα τα αλλάξουμε όλα.
Συνεπώς, είμαι εδώ νομίζω σε μία από τις πιο εύκολες Υγειονομικές Περιφέρειες της χώρας. Είμαι ανάμεσα σε φίλους, σε παλιούς συναδέλφους, όπως ο Μανόλης ο Φραγκιαδουλάκης, ο Μανόλης ο Σκουλάκης και παίρνω, λοιπόν, το λόγο από την αρχή για να παρακαλέσω τον Μανόλη το Σκουλάκη να πει δυο λόγια. Είναι φίλος αγαπημένος, ήταν το κακό σπυρί της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, μαρτυρούσαν όλοι οι Υπουργοί Υγείας. Από τον Σκουλάκη εγώ όταν έβαλε υποψήφιος για Δήμαρχος ευχήθηκα και του το είπα κιόλας, μακάρι να βγεις να ησυχάσουμε. Και βγήκε και κάνει τώρα τον αγώνα του εκεί, πριν βγει, όμως, είχε προλάβει να διατυπώσει την πρόταση, κ. Πρύτανη καλωσορίσατε, να διατυπώσει την πρόταση, να συγκροτηθεί μία υποεπιτροπή φαρμάκων στη Βουλή, καλημέρα κ. Πρύτανη, για να σκρινάρει, για να εξετάζει, για να παρακολουθεί, για να ασκεί κριτική στην πολιτική φαρμάκων των Κυβερνήσεων.
Μου το είχε πει ο Μανόλης, ήμουν τότε Υπουργός Εργασίας, είχα αγκαλιάσει αμέσως την πρόταση του Μανόλη Σκουλάκη, αμέσως, αλλά επειδή η αρμοδιότητα για τα φάρμακα ήτανε στο Υπουργείο Ανάπτυξης, παλιό Υπουργείο Εμπορίου, μπερδευόντουσαν οι Επιτροπές δια της Βουλής και αυτό το μπέρδεμα, ανέστελλε τη δημιουργία της υποεπιτροπής. Μόλις από την 1η Απριλίου η αρμοδιότητα για τον καθορισμό της τιμής φαρμάκων πέρασε στο Υπουργείο Υγείας, συνοδά η αρμοδιότητα πέρασε στη διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων και αμέσως με δική μας επιμονή, της Κυβερνήσεως επιτροπή, συγκροτήθηκε η επιτροπή, η οποία απέκτησε και τα μέλη της και υπογράφηκε από τον Πρόεδρο της Βουλής τον κ. Πετσάλινγκο και την Τρίτη Μανόλη κάνει και την πρώτη της συνεδρίαση, ενόψει της έκδοσης ενός νέου τιμολογίου της αγρονομικής διατάξεως για τα φάρμακα.
Αυτό σου ανήκει εξ ολοκλήρου, πιστεύω σου κάνει χαρά να το λέμε, θα το επαναλάβω και στα media μετά, να είσαι καλά και αν θες να μας πεις δυο λόγια ως παλιός Υπουργός Υγείας και ως γιατρός, θα χαρούμε να σε ακούσουμε για να ξεκινήσει και με εσένα η διαδικασία.
Είμαι σήμερα εδώ μεταξύ πολλών φίλων και νομίζω, κυρίες και κύριοι, δεν έχει κανένα νόημα να διαφωνήσουμε.
Είμαστε άνθρωποι που ασχολούμαστε με τα κοινά, Κυβερνήσεις, Βουλές, Πανεπιστήμια, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Περιφερειακή Διοίκηση, Αποκεντρωμένη Διοίκηση κλ.π., συνεπώς ο ένας ξέρει τον άλλο, οπότε έχουμε μία διαδρομή που μας φέρνει κοντά εδώ και πάρα χρόνια και ας πάμε στην ουσία.
Καταρχάς πιστεύω ότι η πρώτη μου υποχρέωση είναι να ευχαριστήσω το Μανόλη Φραγκιαδουλάκη, έναν άνθρωπο που ξεχωρίζει για τις δυνατότητές του, για την εμπειρία του. Για μένα είναι κάτι κοντύτερο από (…) και θέλω να σας ενημερώσω επειδή κάποιοι ίσως αναρωτηθήκατε, η ολοκλήρωση της παρουσίας του συναδέλφου Φραγκιαδουλάκη εδώ έχει ως επόμενο βήμα τη συνέχιση της συνεργασίας μας με τη Κυβέρνηση και με το Υπουργείο Υγείας ειδικότερα από κρισιμότερη θέση.
Να ευχαριστήσω το Λυκούργο Λιαρόπουλο που έχει σταθεί μαζί μας από την αρχή με μια δουλειά ρηξικέλευθη με συνεισφορά που όσο περισσότερες αντιδράσεις δημιουργούσε, τόσο πιο πολύ εμείς καταλαβαίναμε με αυτά που λέει ο άνθρωπος κατά την επιστημονική του κρίση, τόσο πολύ καταλαβαίναμε ότι ακούγεται, μπορεί να μην συμφωνούν μαζί του, αλλά τον ακούν και επίσης τον κ. Νίκο Πολύζο, τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου, στον οποίο η χώρα χρωστάει ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας διαθέτει πια το λεγόμενο ESY.net, δηλαδή τον μηχανισμό παρακολούθησης της λειτουργίας, σήμερα 132 σε λίγες μέρες 139 δημοσίων νοσοκομείων της χώρας.
Γιατί λέω 139, κυρίες και κύριοι, το λέω γιατί την 1η Ιουνίου τα πέντε νοσοκομεία του ΙΚΑ καθίστανται νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., όπως το είπαμε έτσι το κάναμε ακριβώς, είπαμε 1η Ιουνίου, 1η Ιουνίου, την άλλη Τρίτη θα ανακοινώσουμε τη σχετική ένταξη και επίσης το σχέδιο νόμου, για το οποίο θα κάνω πολλές αναφορές, που είναι στη Βουλή τώρα και μάλιστα πηγαίνει προς Ολομέλεια, περάσαμε την υπαγωγή του προσωπικού του Αιγινιτείου και του Αρεταιείου στο Υπουργείο Υγείας. Σιγά – σιγά τα νοσοκομεία αυτά θα περάσουνε εξ ολοκλήρου στο Ε.Σ.Υ. όπως έχουνε συμφωνήσει με το Υπουργείο Παιδείας.
Ο κ. Πολύζος είναι ας πούμε το δεξί χέρι του Υπουργού σε ότι αφορά όλη τη λειτουργία του νοσοκομειακού χώρου στη χώρα και εν προκειμένω είναι ο άνθρωπος κλειδί για τις συνενώσεις. Το ευχαριστώ που ήτανε και εδώ παρών, είπε τις απόψεις του, έχοντας αναλάβει όπως είπε ο Λιαρόπουλος ένα πολύ σοβαρό θέμα που από την αρχή δεν είχε εκτιμηθεί, στη συνένωση των δυνάμεων μέσα στα νοσοκομεία που είναι πάρα πολύ βασικός παράγων για τη λειτουργία του συστήματος.
Λοιπόν, για να έχουμε καλές σχέσεις, πρέπει να έχουμε ειλικρινείς σχέσεις, κάθε ψευδής σχέση δεν είναι καλή και εάν είναι καλή για λίγο σε λίγο καιρό θα αποκαλυφθεί το ψεύδος και η σχέση θα χαλάσει. Εάν την 31η Δεκεμβρίου του 2011 δεν έχει γίνει ό, τι πρέπει να γίνει στις μείζονες πολιτικές του Υπουργείου Υγείας απέναντι στο νοσοκομειακό χώρο είτε είμαι εγώ είτε είναι άλλος Υπουργός είτε είναι η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είτε είναι το ΠΑΣΟΚ είτε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ είτε είναι ο οποιοσδήποτε, να χρηματοδοτηθούν 139 – 132 που είναι σήμερα - νοσοκομεία στη χώρα αδύνατον.
Το 40% αυτών δεν θα χρηματοδοτηθεί, θα γίνει βίαιος εξορθολογισμός των δαπανών. Σας το λέω και σας το υπογράφω και να είμαστε καλά εν ζωή όλοι, να επαληθεύσουμε του λόγου το αληθές. Φώναζα εγκαίρως και πολύ στους συνεργάτες μου και δημοσίως, να πάμε στο Υπουργείο μας στον εξορθολογισμό των δαπανών και στη μείωση της σπατάλης, όπως τα έχουμε βάλει στον προϋπολογισμό του 2011 το Δεκέμβριο. Και έλεγα αν δεν πάμε ο λαός θα πληρώσει την αδεξιότητά μας.
Εμείς, κυρίες και κύριοι, πήγαμε μέχρι στιγμής και το Υπουργείο Υγείας δεν είναι το μαύρο πρόβατο της Κυβέρνησης και της χώρας σε ό, τι αφορά τις δαπάνες που φορτώνονται άλλοι. Όπως τα είπαμε το 4μηνο εκεί μας έχει και όταν η χώρα χρειάστηκε περαιτέρω συνδρομή, προσφέραμε με το Νίκο Πολύζο σε μια νύχτα μισό δισ. ακόμη. Δηλαδή βάλαμε στην πλάτη μας την υποχρέωση του περαιτέρω εξορθολογισμού. Δηλαδή βάλαμε δυσκολίες και άλλες στην πλάτη μας. Έχουμε, όμως, θάρρος και συναίσθηση ότι αυτό που κάνουμε το κάνουμε για το καλό της πατρίδας και για το καλό των πολιτών, γιατί αν εμείς δεν είμαστε εντάξει, δεν εκπληρώσουμε τους στόχους του προϋπολογισμού του 2011 που τους επιβαρύναμε κιόλας τώρα το Μάιο, θα την πληρώσουν οι υπόλοιποι Έλληνες πολίτες. Και καθένας που συμμετέχει στη διατήρηση της σπατάλης, ότι και εάν είναι αυτός επιβαρύνει τον ελληνικό λαό με επιπρόσθετες υποχρεώσεις.
Οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν το Υπουργείο Υγείας θυμούνται την πολιτική του ηγεσία από το Δεκέμβριο και μετά αυτό να το λέει συνέχεια και έλεγα εντός και εκτός Κυβέρνησης και εντός και εκτός Υπουργείου Υγείας, ότι ο Μάιος θα είναι ο πιο δύσκολος μήνας. Είναι ο πιο δύσκολος μήνας, εμείς έχουμε κάνει τον αγώνα μας όμως και το 2011 θα βγει όπως το είπαμε και θα είμαστε στην πρώτη γραμμή για να εφαρμόσουμε όσα έχουμε υποσχεθεί στη χώρα, στον Πρωθυπουργό.
Κυρίες και κύριοι, κοντολογίς θέλω να σας πω ότι, υπάρχει κοινωνικός λόγος για να μην κάνουμε πίσω και θέλω να σας ξεκαθαρίσω ότι πίσω δεν θα κάνουμε. Καθένας που θα πάρει το λόγο μετά να ξέρει ότι μιλάει σε μία πολιτική ηγεσία, που έχει πάρει αποφάσεις, που τηρεί τα χρονοδιαγράμματά της, γιατί πιστεύει ότι όσο κοστίζει ο χρόνος σε έναν ιδιώτη, το ίδιο κοστίζει και στο κράτος. Ο χρόνος το πολυτιμότερο μέγεθος που διαχειρίζεται ο άνθρωπος, είναι ίδιος για το δημόσιο και ίδιος για τον ιδιωτικό τομέα. Ήταν παρεξήγηση του μεταπολιτευτικού ελληνικού μορφώματος που αποκαλέσαμε κράτος κατ’ ευφημισμό, διότι δεν είναι. Άλλο να είναι το εξάμηνο για έναν επιχειρηματία, για έναν πολίτη, για έναν διοικούμενο, για έναν καθηγητή του σχολείου και άλλο να είναι ένα εξάμηνο για το δημόσιο. Αποκλειστική προθεσμία για το διοικούμενο ενδεικτική για το κράτος που ότι ήθελε θα έκανε. Τέλος αυτά, τέλος αυτά όπου είμαστε εμείς εν πάση περιπτώσει, δίνουμε έναν αγώνα για ίσους όρους.
Λοιπόν, δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να μην τηρήσουμε τα χρονοδιαγράμματα και να μην εφαρμόσουμε αυτά που έχουμε υποσχεθεί απέναντι στον ελληνικό λαό. Είναι κοινωνικός ο λόγος που επιβάλει αυτή τη συμπεριφορά και είναι εχθροί της κοινωνίας όσοι υπονομεύουν αυτή την προσπάθεια. Είναι ανοιχτοί εχθροί της κοινωνίας, είναι υποστηριχτές του κακού όσοι υπονομεύουν αυτή την προσπάθεια. Θα αποκαλύπτεται ο ρόλος τους ολοένα και περισσότερο, να μην αλλάξει τίποτε να παραμείνουν οι ίδιες καταστάσεις, να εξυπηρετούνται τα ίδια συμφέροντα. Κατεστημένα που μαστίζουν την ελληνική κοινωνία που απομυζούν τον ιδρώτα του φορολογούμενου πολίτη.
Αυτά τα κατεστημένα θα τα διαλύσουμε, γιατί διαλύοντάς τα εξορθολογίζουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, που μαζί με την κοινωνική ασφάλιση αποτελούν το μεγάλο τομέα των δαπανών του ελληνικού δημοσίου, του ελληνικού κράτους. Θα προστατεύσουμε την ελεύθερη πρόσβαση όλων των Ελλήνων και των Ελληνίδων στο δημόσιο Σύστημα Υγείας, είμαστε φανατικοί οπαδοί του Εθνικού Συστήματος Υγείας, έχουμε υποδεχθεί τον πρώτο χρόνο της κρίσης, κ. Πολύζο, 20, ή παραπάνω τοις εκατό ασθενών από τον ιδιωτικό τομέα και έχουμε λιγότερα χρήματα.
Αυτή την κατάσταση θα τη διαχειριστούμε, όμως, με αποφασιστικότητα, οι υπονομευτές και οι οπαδοί, ο αμύντορες του κακού θα ηττηθούν και θα ηττηθούν ακόμη και αυτοί που παίζουν κατενάτσιο για να σφυρίξει η λήξη του αγώνα και να μην μπουν τα γκολ. Και αυτοί οι σιωπηλοί οι οποίοι εμποδίζουν με άλλους τρόπους να προχωρήσουν οι διαρθρωτικές αλλαγές και η μείωση της σπατάλης θα ηττηθούν και αυτοί.
Εδώ, είμαστε για να δούμε τη συνένωση των δυνάμεων του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Όπως είπε ο Λιαρόπουλος ξεκινήσαμε για τις συγχωνεύσεις, ανακαλύψαμε ως πολιτική ηγεσία ότι υπάρχουνε πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα και αποδοτικά από το να συγχωνεύεις υποδομές, που δημιουργούν οι διαδικασίες αυτές εντυπώσεις ότι κάποιες θα καταργήσεις, κάποιες θα κλείσεις, κάποιες θα αχρηστεύσεις.
Κυρίες και κύριοι τίποτε δεν θα κλείσει, καθαροί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, αλλά οι δυνάμεις θα συνενωθούν και επιτρέψτε μου μετά από αυτή την πολιτική εισαγωγή να παρακολουθήσω το κείμενο, το οποίο έχω χρησιμοποιήσει ως βάση της ομιλίας μου σε όλη την Ελλάδα. Είπαμε στην αρχή κλείνουμε σήμερα με την Κρήτη.
Η μεγάλη μεταρρύθμιση, διαρθρωτική αλλαγή του αείμνηστου Γεννηματά το Ε.Σ.Υ., αφού προσέφερε επί 28 χρόνια σήμερα ανυπολόγιστες υπηρεσίες στον ελληνικό λαό, έχει εμφανίσει και προβλήματα μετά από τόσα χρόνια. Ο αείμνηστος Γεννηματάς συνέδεσε το όνομά του με τη σημαντικότερη αλλαγή στο χώρο της υγείας, πρέπει να συνδέσουμε εμείς οι υπόλοιποι, εγώ οι επόμενοι από εμένα, πρέπει να συνδεθούμε με τον σεβασμό στον Γεννηματά, με τη διατήρηση στη ζωή του τέκνου του που είναι το Ε.Σ.Υ..
Έχουν αρχίσει, όμως, πολλοί να λένε συμμερίζομαι ότι αγγίξαμε και ξεπεράσαμε τα όρια του Εθνικού Συστήματος Υγείας, τώρα πια μας κοστίζει πολλά και προσφέρει λιγότερα από όσο θα θέλαμε. Σεβασμός στον Γεώργιο Γεννηματά, σεβασμός στον ελληνικό λαό, σεβασμός στην ιστορία, επιβάλει να κάνουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές. Να κάνουμε κάτι σημαντικό και εμείς οι νεότεροι για το Ε.Σ.Υ..
Πρώτη παραδοχή, έχουμε δημόσιες και ιδιωτικές δαπάνες στην Ελλάδα 10% του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος, όσες και οι Ηνωμένες Πολιτείες, όσες και η Γερμανία. Αναφέρομαι στην κοινωνική δαπάνη, τα ασφαλιστικά Ταμεία, νοσοκομεία, ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και ο καημένος ο πολίτης που βάζει το χέρι στην τσέπη παρότι έχει όλα αυτά.
Παραδοχή δεύτερη, πολύ υψηλές δαπάνες χαμηλό σε πολλές περιπτώσει, όχι πάντα, επίπεδο ικανοποίησης από τις υπηρεσίες υγείας.
Τρίτη παραδοχή, πληθώρα κλινών, ένα κρεβάτι, ζωντανό κρεβάτι, για έναν γιατρό, ένας γιατρός για ένα κρεβάτι, σιγά πάνω από το μέσο όρο των κρατών μελών του ΟΟΣΑ. Θα σας τα πει αν τον ρωτήσετε ο κ. Λιαρόπουλος που είναι εκπρόσωπός εκεί από το 1994, 0,40 είναι ο μέσος όρος των Γάλλων, των Γερμανών, των Βρετανών, εμείς 1:1.
Αλλά, παραδοχή τέταρτη, πολύ λίγους νοσηλευτές, υπερδιπλάσιους γιατρούς απ’ ότι όλες οι χώρες του ΟΟΣΑ, υποτριπλάσιους νοσηλευτές. Η επιτομή της αδικίας του ανορθολογισμού, των πελατειακών σχέσεων. Δεν έχεις το κρίσιμο μέγεθος και έχεις γιατρούς ανισομερώς, όμως, κατανεμημένους. Προκηρύσσεις θέση στο Ε.Σ.Υ. στη Ζάκυνθο και δεν σου έρχεται κανένας, στο Μεσολόγγι μισό ώρα από την Πάτρα πια, κανένας, σε ορισμένες ειδικότητες. Γιατί; Γιατί βολεύει η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, το Ηράκλειο, η Πάτρα, δεν πάνε αλλού. Και λοιπόν; Και επειδή δεν πάνε αλλού; Το Εθνικό Σύστημα Υγείας πρέπει να σεβαστεί ατομικές προτεραιότητες, ή τις προτεραιότητες του πολίτη που δεν έχει φωνή;
Έχετε ρωτήσει ποτέ κανέναν φορέα ασθενών; Δεν υπάρχει, υπάρχουν οι νεφροπαθείς, υπάρχουν αυτές οι κατηγορίες οπωσδήποτε, αλλά αυτόν τον ασφαλισμένο που έρχεται στο Ε.Σ.Υ. σερβιτόρος 40 έτη, ποιος τον ρωτάει αν είναι ευχαριστημένος από την ασφάλιση και από τα νοσοκομεία; Πρέπει να νοιαστούμε, αφού η κοινωνία εδώ δεν έχει τις οργανώσεις τις, εμείς δεν μας νοιάζει, λοιπόν, αν οι γιατροί θέλουν να υπηρετούν στην Αθήνα, μας νοιάζει ότι η Ζάκυνθος έχει νοσοκομείο και πρέπει να αποκτήσει τον παθολόγο της.
Αυτό είναι το κυρίως μέλημα ενός Υπουργού Υγείας και ενός Υπουργείου Υγείας και εφόσον διαπιστώνουμε υποτριπλάσιο αριθμό νοσηλευτών, θα σταματήσουμε τις προσλήψεις των γιατρών. Αφού η Κυβέρνηση και η χώρα είναι υποχρεωμένη να μειώσει το δημόσιο τομέα, εμείς θα προσλάβουμε τους λίγους που θα προσλάβουμε μόνο νοσηλευτές. Καθαρή αλήθεια, δεν μπάζει από πουθενά, δεν μπορεί να έχεις μία γυναικούλα και να δουλεύει 20 ώρες την ημέρα, δεν είναι σκλάβοι οι νοσηλευτές, να ανοίγεις τις πόρτες των θαλάμων του Αττικού Νοσοκομείου Αθηνών και να βλέπεις άσπρες ρόμπες γιατρών και με το κιάλι να ψάχνεις να βρεις έναν νοσηλευτή, είναι η σύγχρονη νεοελληνική αθλιότητα, δεν μπορούμε να ζήσουμε μέσα σε αυτήν, δεν συμβιβαζόμαστε με αυτό.
Τι πρέπει να κάνουμε; Πρέπει να κάνουμε ορισμένα πράγματα που αφορούν τη συνένωση και τον εξορθολογισμό των δυνάμεών μας, όλα τα άλλα είναι προφάσεις για να μην γίνει τίποτα και τα καταγγέλλουμε. Λειτουργούμε ετσιθελικά; Όχι, είχα υποχρέωση να ακούσω την επιστήμη και λυπάμαι για τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ή ακόμη και του συστήματος υγείας, που επειδή ένας καθηγητής είπε τη γνώμη του, ξεσηκώνουνε τοπικές κοινωνίες για πελατειακούς λόγους.
Εγώ τον κ. Λιαρόπουλο δεν τον υπακούω, ούτε τον κ. Κυριόπουλο που έκανε τον υγειονομικό χάρτη μετά από 10 χρόνια καθυστέρησης - τον περίμενε η Ελλάδα - και ξεσηκώνονται λέει κάποιοι παράγοντες νοσοκομείων εδώ. Ούτε τον κ. Γιγιόπουλο θα υπακούσω, δεν μπορούμε να ακούμε; Κοινωνικός φασισμός αυτού του επιπέδου ποιος; Δεν μπορούμε να ακούμε τι λέει η επιστήμη; Θα ακούσουμε τι λέει η επιστήμη, δεν θα υπακούσουμε σε κανέναν, θα κάνουμε αυτό που χρειάζεται η χώρα. Ποιος είναι αυτός που τον 21ο αιώνα θέλει να κλείσει τα Πανεπιστήμια; Θέλει να διώξει τους καθηγητές; Ποιος είναι αυτός που θέλει να κάψει τα βιβλία; Να κάψει τις μελέτες;
Εμείς σεβόμαστε τη γνώση, αν πολιτικά θα ακολουθήσουμε μία συμβουλή είναι δικό μας θέμα. Και σας λέω ξεκάθαρα ότι δεν θα υπακούσουμε κανέναν, θα ακούσουμε τη φωνή της λογικής, τη φωνή του διαλόγου, τη φωνή της διαβούλευσης και θα συνθέσουμε γνώμες.
Ποιες είναι οι μορφές συνενώσεων; Είναι πέντε άλλες ήπιες, άλλες έντονες. Από τον νόμο που ψηφίσαμε τον Φεβρουάριο δύναται να έχουμε, δυνάμεθα να έχουμε έναν Διοικητή για περισσότερα του ενός νοσοκομεία. Όταν οργανώθηκε αρχές Απριλίου το στήσιμο που είχε στην πορεία συνεργούς, προμηθευτές και κάποιους ελάχιστους ανθρώπους του Εθνικού Συστήματος Υγείας, ο ένας δεν έδινε υλικά, ο άλλος πήγαινε και έδινε, τι δεν υπάρχει; Όταν αποκαλύφθηκε αυτή η συμπόρευση στον Ευαγγελισμό, στο ΚΑΤ, αλλά πάνω από όλα στο Αλεξάνδρας, πήραμε τις αποφάσεις που πήραμε για τη διοίκηση και τοποθετήσαμε Διοικητή τον Διοικητή του γειτονικού νοσοκομείου Έλενα – Βενιζέλου.
Όταν παραιτήθηκε ο Διοικητής του νοσοκομείου Άγιος Ανδρέας στην Πάτρα, διορίσαμε τον Διοικητή του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ρίου Διοικητή και του Αγίου Ανδρέα. Δεν μπορεί να δουλέψει με συγχωρείτε, όμως, ένας Διοικητής μόνος του, πρέπει να έχει και κοινό Διοικητικό Συμβούλιο. Στο νόμο χθες ο Νίκος Πολύζος μας έφερε διάταξη – ενσωματώθηκε - για το πώς διαμορφώνονται οι κοινές διοικήσεις στα νοσοκομεία.
Σας παρακαλώ να το δείτε, δεν το έχουμε επεξεργαστεί, γιατί θα χάναμε τη μέρα χθες και θα πηγαίναμε δυο μήνες πίσω, προτιμήσαμε να το βάλουμε ανεπεξέργαστο και να το υποβάλουμε εις την βάσανο της ενδελεχέστερης μελέτης τώρα, αλλά θέλουμε και γνώμες από αυτούς που είναι μες στα νοσοκομεία και ξέρουν καλύτερα από μας. Αν η ρύθμισή μας είναι σωστή, γιατί όταν ένας διοικεί δύο νοσοκομεία, ή τρία δεν μπορεί ας πούμε να στηρίζεται πάνω στο μεγάλο και να υποβαθμίζει τα άλλα. Πρέπει η διοίκηση να αποτυπώνει τον συσχετισμό των δυνάμεων, ούτως ώστε να σεβόμαστε τους διοικούμενους φορείς.
Κοινή διοίκηση, λοιπόν, από την 1η Ιουλίου θα το χρησιμοποιήσουμε κατά κόρον αυτό το εργαλείο, γιατί; Τα είπανε οι προλαλήσαντες, μεσοτοιχία νοσοκομείων Αγλαΐα Κυριακού και Αγία Σοφία στην Αθήνα, τεχνικό προσωπικό άλλο στο ένα άλλο στο άλλο, ό, τι έχει το ένα δεν το έχει το άλλο και οι δύο θέλουν προσλήψεις γι’ αυτά που τους λείπουν. Ενώ θα μπορούσαν μέσα από την κοινή διοίκηση αυτή, να χρησιμοποιήσουν το προσωπικό αυτό. Αναφέρθηκε για τα μαγειρεία, αναφέρθηκε για τα καθαριστήρια, αναφέρθηκε για τις προμήθειες γενικότερα. Δεν μπορώ να αντιληφθώ πού πάσχει η κοινή διοίκηση. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αν οι μονάδες που θα συνδιοικηθούν χωρίζονται από βουνά, θάλασσες, πελάγη και η πρόσβαση είναι δύσκολη, ναι. Αλλά άμα χωρίζονται από έναν τοίχο δέκα λεπτά απόστασης, ή δύο δρόμους να μας κάνουν τη χάρη.
Τρίτον, συγχώνευση μονάδων μέσα στα νοσοκομεία, αυτό που ανέφερε ο Νίκος Πολύζος. Κυρίες και κύριοι, που είστε επικεφαλής των μονάδων του Ε.Σ.Υ., το Υπουργείο Υγείας εδώ στηρίζεται. Η Κρήτη πρέπει να πάρει αυτό το μήνυμα, ο Υπουργός Υγείας είναι εδώ για να σας πει και, κ. Υποδιοικητά, αυτό να έχετε πιο πολύ κατά νου, για μας αυτό είναι το μείζον, πως θα ενώσουμε τις δυνάμεις μέσα στα νοσοκομεία. Πέντε κλινικές του ιδίου αντικειμένου; Ένας συντονιστής, ένας γιατρός, κανένας επιμελητής και δύο ειδικευόμενοι; Προσωπικό ο ένας, προσωπικό ζητάει ο άλλος, προσωπικό ζητάει αυτός και τι να κάνει ο φορολογούμενος;
Λοιπόν, μία, μα υπερσυντονιστές θα γίνουν ένας, να το πούμε στον Έλληνα πολίτη αυτό να κρίνει; Όποιος επιχειρήσει να αντισταθεί με αυτόν τον τρόπο δεν είναι ότι είμαστε εμείς κάτι, είναι τόσες οι ανάγκες του ελληνικού λαού να διαφυλάξει το εισόδημά του που θα γίνει οδοστρωτήρας ο ελληνικός λαός, θα περάσει από πάνω τους. Εμείς απλώς θα πούμε ότι οι κύριοι εκεί δεν θέλουν, θέλουν να κρατήσουν πέντε κλινικές γι’ αυτούς τους λόγους, θα συγχωνευτούν οι κλινικές.
Νίκο Πολύζο, αναλαμβάνεις και εσύ για όλη την Ελλάδα να το ξέρεις αυτό το βάρος και θα το φέρεις σε πέρας και, κ. Υποδιοικητά, δεν θα ακούτε τίποτα. Εγώ σέβομαι το κριτήριο της απόστασης, άκουσα και είπατε για το Λασίθι, οι αποφάσεις θα ληφθούν από μένα, δεν το βλέπω τόσο έτσι, δεν θέλω να το δυσκολέψω το σύστημα να του βάλω συνδιοικήσεις και τελικώς να δημιουργήσω προβλήματα. Θα προτιμήσω τα πιο απλά, αλλά και τα πιο δημιουργικά ταυτοχρόνως.
Πήγα στο Κιλκίς περιοδεία όπως είμαι εδώ, και οι του Κιλκίς φορείς μου παρουσίασαν ομόφωνα ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΑΣΟΚ με όλες τις διακυμάνσεις που έχουν στο εσωτερικό τους αυτά τα κόμματα, παρουσίασαν όλοι μία άποψη για να μην χάσουν τις υποδομές τους, προτίμησαν να συγχωνεύουν διοικήσεις, να συγχωνεύουν κλινικές και τη δεχθήκαμε απολύτως.
Σκεφτείτε, γι’ αυτό λέω έχετε λίγο χρόνο παραπάνω από αυτό που εσείς υπολογίζετε, κ. Υποδιοικητά, σκεφτείτε άρτιες εισηγήσεις συγχωνεύσεων των μονάδων μέσα στα προσωπικά. Εάν αυτό πάει καλά νομίζω ότι έχουμε κάνει πολύ μεγάλη επιτυχία. Δεν αφορά την Κρήτη, αλλά το λέω, μπορούμε να έχουμε μετατροπή κάποιων μικρών νοσοκομείων σε Κέντρα Υγείας, μέχρι στιγμής ως φαίνεται δύο θα είναι αυτές οι περιπτώσεις σε όλη την Ελλάδα, δεν αφορά την Κρήτη η μορφή αυτή. Εγώ ακολουθώ εδώ τη μέθοδο να το θέλει η τοπική κοινωνία, αν δεν μου το πει η τοπική κοινωνία δεν το αλλάζω. Να μου το πει η τοπική κοινωνία, άχρηστες συγκρούσεις δεν χρειαζόμαστε.
Μια μικρή μονάδα, όμως, πρέπει να σκεφτεί, ας πούμε το Σπηλιοτοπούλειο στην Αθήνα, γιατί ξεκινήσαμε από τη Βασιλίσσης Σοφίας, δεν ήρθαμε εδώ να ξεκινήσουμε, καταλήγουμε εδώ, ξεκινήσαμε από την Αθήνα και από την οδό Βασιλίσσης Σοφίας που είναι μία νοσοκομειοδός. Το Σπηλιοτοπούλειο που είναι εκεί, γιατί να είναι γενικό νοσοκομείο; Μιλάμε για αστεία περίπτωση, μπορεί, όμως, να γίνει ένα εξαιρετικό όπως προτείνεται νοσοκομείο για επείγουσες περιπτώσεις εγκεφαλικών. Είναι μία πρόταση Λυκούργο, όχι, όχι.
ΛΙΑΡΟΠΟΥΛΟΣ: Την ξέρω.
ΛΟΒΕΔΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ: Πες κάτι άλλο καλύτερο.
Οι εργαζόμενοι του, όμως, που ξέρουν τον κίνδυνο, θέλουν μία εξειδίκευση.
Άρα, λοιπόν, αν θα έχετε κάτι τέτοιο να μου πείτε να μου το πείτε, εμείς δεν ερχόμαστε εδώ να μετατρέψουμε κανένα νοσοκομείο σε Κέντρο Υγείας. Ησυχάσαμε; Να σταλεί το μήνυμα εκεί που πρέπει να σταλεί.
Τέλος, θυμάμαι τον Νίκο τον Κοκκίνη και δεν θα τον ξεχάσω, όταν είχε έρθει και είπε ο Κύπριος Υπουργός, ο Κοκκίνης το είπε; Νομίζω, ναι ο Νίκος το είπε, ήτανε εδώ ο Κύπριος Υπουργός Υγείας και αδελφοποιήθηκε η Λεμεσός με το ΠΑΓΝΗ, είπε ο Νίκος ότι θα πηγαίνουμε στη Λεμεσό θα κάνουμε κ.λ.π., κ.λ.π., είναι ευκολότερο να συνεργαστούμε με τη Λεμεσό παρά με το Βενιζέλειο που είναι πέντε λεπτά.
Λοιπόν, αυτό είναι σε όλη την Ελλάδα, είναι σε όλη την Ελλάδα, ειδικά στη Μακεδονία νοσοκομεία σε πόλεις μεγάλες, με χιλιομετρικές αποστάσεις αστείες, με την Εγνατία Οδό να ενώνει τα πάντα και τσακώνονται για ένα γιατρό. Δεν ανταλλάσουν, θα μας πάρετε λέει το Ω.Ρ.Λ; Τι λες ρε φίλε; Δεν θα σας τον πάρουμε θα τον πάμε δίπλα και εδώ θα σου φέρουμε τους ορθοπεδικούς. Άκου να δεις!
Αυτά που μπορούν να μπουν κάτω από τον τίτλο συνεργασία, συνεργατικότητα, πρέπει να είναι και αυτά μέσα στο πρόγραμμα και αν μπορείτε, κ. Υποδιοικητά, να συμπεριλάβετε και τέτοια. Δηλαδή δεν είναι ανάγκη να κλείσεις τίποτα, άμα εδώ σου λείπουνε παθολόγοι και έχεις έναν και σου λείπουν τέσσερις και στο διπλανό στα 20 χιλιόμετρα έχουν πολλούς παθολόγους πήγαινε και αυτόν τον ένα εκεί και μετέφερε στο άλλο στο πρώτο νοσοκομείο μία άλλη μονάδα. Και εφόσον επιτρέπουν οι γεωγραφικές συνθήκες, αν έχετε τέτοιο πρόγραμμα μπορεί να μην έχετε, αλλά όπου σου είναι δυνατόν να εξειδικεύεις, είναι καλύτερο γιατί παύει να υπάρχει η κάλπικη ζήτηση. Η κάλπικη ζήτηση, δεν έχω λέει γιατρό και γιατί να έχεις; Αφού το έχεις έτσι διαιρέσει το δυναμικό σου, θα το μαζέψεις και θα έχεις να αντιμετωπίσεις και της εφημερίες καλύτερα και όλα τα υπόλοιπα προβλήματα.
Κυρίες και κύριοι, έχουμε ένα χρονικό διάστημα περιορισμένο μπροστά μας, με αυτό κλείνω, το οποίο θα το τηρήσουμε απαρέγκλιτα. Να τηρήσουμε το χρονοδιάγραμμα που είναι πολύ μικρό μπροστά μας ως εξής. Έχουμε μαζέψει τις σκέψεις από όλη τη χώρα, εκκρεμεί η Κρήτη. Θα σας παρακαλούσα, κ. Υποδιοικητά, μέχρι τις 5 του Ιουνίου υπό το πρίσμα που σήμερα το Υπουργείο είπε εδώ, να κάνετε σκέψεις, εξειδικεύσεις. Υπό το πρίσμα επαναλαμβάνω της τοποθέτησης που έκανε το Υπουργείο εδώ.
Μείζον επιχείρημα η συνένωση των κλινικών, κατά σειρά δεύτερη η εκδοχή της συνδιοικήσεως, κατά σειρά τρίτη η εκδοχή της συνεργατικότητας, της συνέργειας, υπό το πρίσμα αυτό και υπό το δεδομένο ότι καμία μονάδα δεν θα κλείσει και εμείς δεν θέλουμε κανένα νοσοκομείο να μετατρέψουμε στην Κρήτη σε Κέντρο Υγείας, κανένα. Υπό το πρίσμα αυτό περιμένω την πρότασή σας μέχρι την 5η Ιουνίου. Ακολούθως θα υπάρξει ένα 10ήμερο σκέψης μέσα στο Υπουργείο με την παρουσία της Υγειονομικής Περιφέρειας, όπως και με την παρουσία των άλλων έξι Υγειονομικών Περιφερειών, και στις 15 Ιουνίου, 15, 16, 17 Ιουνίου, θα έχουμε τις πρώτες μας αποφάσεις.
Θα τις στείλουμε σε εσάς να τις επεξεργαστείτε όπως θα τις στείλουμε και στις άλλες έξι Υγειονομικές Περιφέρειες, θα σας δώσουμε ένα πενθήμερο να τις δουλέψετε, θα τις ξαναπάρουμε πίσω στις 22 Ιουνίου και στις 30 Ιουνίου θα οριστικοποιήσουμε τις αποφάσεις μας, 1η Ιουλίου θα ανακοινώσουμε τις αποφάσεις μας, θα δώσουμε ένα 15ήμερο για διαδικτυακό διάλογο από τους ενδιαφερομένους πολίτες και τους φορείς και στις 16 Ιουλίου θα ανακοινώσουμε τις τελικές αποφάσεις και θα αρχίσει μία – μία να παίρνει το δρόμο της εφαρμογής μέσω του αναγκαίου νομικού τρόπου.
Σας παρακαλώ, στην πρότασή σας, όμως, να μου τη στείλετε, θα γράφετε ως εξής, γιατί όλοι εκεί πέρα γράφουν έτσι, πρώτον, ποιοι είναι οι σκοποί σας, τι θέλετε να πετύχετε, δεύτερον ποιες είναι οι προτάσεις σας, είπα σε ποιους τομείς, τρίτον πόσες κλίνες από τις υπάρχουσες δεν έχετε ανάγκη, αν τις έχετε όλες, όλες, αν σας περισσεύει μία ας την κλείσουμε, εσείς θα το πείτε. Τέταρτον, πως διαμορφώνεται με τον τρόπο αυτό η δύναμη του Εθνικού Συστήματος Υγείας στην Κρήτη, πού αποκτούμε πλεονεκτήματα, ακόμη τι χρονοδιάγραμμα μας προτείνετε, εμείς θα το αποφασίσουμε 16 Ιουλίου, 1η θα το ανακοινώσουμε, 15 μέρες διαδικτυακός διάλογος, 16 αποφάσεις. Τι θέλετε να κάνουμε πρώτο, τι δεύτερο, τι τρίτο, τι τελευταίο.
Μπορεί να μην μπορείτε να τα κάνετε όλα μαζί, έλεγα στην αρχή υποδείξτε μου και τους νομικούς τρόπους, δεν τους χρειάζομαι, έμαθα. Περνάμε τώρα τη ρύθμιση για την κοινή διοίκηση, με Υπουργικές Αποφάσεις γίνονται οι συγχωνεύσεις των κλινικών, με απλές Υπουργικές Αποφάσεις επίσης γίνονται και οι διοικήσεις από κοινό Διοικητή, διοικήσεις όπως το ρυθμίσαμε χθες από κοινές διοικήσεις των περισσοτέρων από ενός νοσοκομείου. Αστερίσκο, όχι κείμενο της εισήγησης, αστερίσκο τραβάτε γραμμή του τέλους και βάζετε έναν αστερίσκο.
Από αυτή την προσπάθεια με δεδομένο ότι έχετε επίγνωση του προϋπολογισμού σας για το 2011, τι προβλέπετε να κερδίζει ετησίως, όχι από το 2011, το 2011 είναι η αρχή, τι προβλέπετε να εξοικονομήσει το σύστημα από πλευράς πόρων; Εμείς έχουμε κάνει έναν κεντρικό υπολογισμό, δεν θέλω να σας επηρεάσω, κ. Υποδιοικητά, καθόλου, θέλω να σκεφτείτε ελεύθερα, θέλω να μου πείτε τι υπολογίζετε. Αυτό είναι το καθηκοντολόγιο σας. Στις 5 Ιουνίου, λοιπόν, σας περιμένουμε με αυτά τα στοιχεία που θα συγκροτήσουνε την εισήγησή σας.
Κυρίες και κύριοι, το ποτάμι ξεκίνησε, πίσω δεν γυρίζει, καμία δύναμη του κακού και των συμφερόντων δεν μπορεί να το κάνει να γυρίσει πίσω. Οι αμύντορες του κακού θα ηττηθούν, λειτουργούμε για λογαριασμό του Έλληνα πολίτη, η αγανάκτηση του Έλληνα πολίτη για τις δυσκολίες που υφίσταται είναι η δύναμη γι’ αυτή τη διαρθρωτική αλλαγή, που εξοικονομεί χρήματα, εξοικονομεί προσωπικό, προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες στο δημόσιο σύστημα υγείας, το οποίο είναι η καρδιά μας.
Εμείς θέλουμε να κρατήσουμε όρθιο το ΕΣΥ, εμείς θέλουμε να κρατήσουμε στη ζωή τα 132 νοσοκομεία, 139 σε λίγες μέρες, εμείς θέλουμε να ανοίξουμε υποδομές υγείας. Θέλουν, όμως, να τις κλείσουν όσοι υποστηρίζουνε το σημερινό status quo τη σημερινή τάξη πραγμάτων. Αυτοί είναι οι εχθροί του συστήματος και είναι λίγοι. Η διαρθρωτική αυτή αλλαγή θα γίνει, θα την προχωρήσουμε, με το μυαλό που ακούσατε πως διαθέτουμε, ούτε να κάνουμε κινήσεις για το θεαθήναι δημιουργώντας ταραχή χωρίς αποτέλεσμα, ούτε να κάνουμε τον έξυπνο με πολύπλοκες διαρρυθμίσεις. Πάμε με τρόπο απλό, λιτό και γρήγορο.
Νομίζω, πια ότι οι Διοικητές των νοσοκομείων που έχουν ανθρώπους στο εσωτερικό τους που ανησυχούν, μπορούν να τους καθησυχάσουν, αν οι ανησυχούντες, όμως, θέλουν να διατηρήσουν τις κλινικούλες για λόγους πελατειακούς, συντηρώντας ένα σύστημα που πέθανε, δεν πρόκειται να ωφεληθούν. Οι αλλαγές θα γίνουν αυτές.
Το μήνυμα, λοιπόν, στους επιμέρους αρνητές της εξέλιξης είναι μήνυμα αυστηρό, το οποίο το είπα ξεκινώντας την τοποθέτησή μου, το είπα αρκετές φορές κατά τη διάρκειά της, και με αυτό κλείνω. Αυτή τη μάχη θα την κερδίσουμε, και την 1η Ιουλίου θα ανακοινωθούν οι αποφάσεις που με τόσο κόπο, διαβούλευση, προσπάθεια, θα έχουμε διαμορφώσει.
Κυρίες και κύριοι σας ευχαριστώ πάρα πολύ.