Ομιλία Ανδρέα Λοβέρδου Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης στη δεύτερη ευρεία σύσκεψη για την αναδιάταξη των δυνάμεων του ΕΣΥ

Κυρίες και κύριοι,

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, στη Θεσσαλονίκη, όπου ξεκινά η δεύτερη ευρεία σύσκεψη του πανελλήνιου κοινωνικού διαλόγου για τις συνενώσεις των δομών και των δυνάμεων του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Κύριε Πολύζο, καλώς ορίσατε.

Η πρώτη συνεδρίαση ήταν τη Μεγάλη Τρίτη. Ορίσαμε αντικείμενό της συνενώσεις δυνάμεων στην Αθήνα και τον Πειραιά. 1^η Απριλίου, λοιπόν, ξεκίνησε ο κοινωνικός διάλογος, Μεγάλη Τρίτη, λίγες μέρες μετά δηλαδή, ξεκινήσαμε με δυο πολύ μεγάλες ΔΥΠε, με δυο πολύ μεγάλες Υγειονομικές Περιφέρειες.

Αμέσως μετά ορίσαμε την 5^η Μαΐου ως επόμενο βήμα του διαλόγου και είμαστε σήμερα, 5^η Μαΐου εδώ για να δούμε την 3^η και την 4^η Υγειονομική Περιφέρεια. Μας μένουν της Δυτικής Ελλάδος και της Θεσσαλίας. Η συγκεκριμένη ημερομηνία καθορίστηκε και είναι αυτή της άλλης Παρασκευής και τέλος θα μας μένει η Υγειονομική Περιφέρεια της Κρήτης, όπου μέχρι το τέλος Μαΐου θα γίνει και εκεί όπως γίνεται και σήμερα εδώ, η συνεδρίαση για τις συνενώσεις των δυνάμεών μας εκεί.

Μετά από κάθε διαδικασία όπως η σημερινή, οι αρμόδιοι επικεφαλής των Υγειονομικών Περιφερειών και εν προκειμένω οι αρμόδιοι επικεφαλής της 3^ης και της 4^ης Υγειονομικής Περιφέρειας, οι οποίοι κάθονται σ’ αυτό το τραπέζι τώρα, ο κ. Μπουσουλέγκας, ο κ. Ζηλίδης θα εισηγηθούν δικές τους προτάσεις για τις Υγειονομικές τους Περιφέρειες.

Αμέσως μετά, λοιπόν, τη σημερινή μας διαβούλευση θα ορίσουμε μία ημερομηνία, προτείνω να είναι η 25^η Μαΐου, όπου οι υπεύθυνοι των Υγειονομικών Περιφερειών 3^ης και 4^ης, θα εισηγηθούν πια στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου με δεδομένες τις επιστημονικές εισηγήσεις, θα πάρετε τη γεύση σήμερα της επιστημονικής εισήγησης του κ. Λιαρόπουλου, τον οποίο το Υπουργείο παρακάλεσε, αυτός δέχθηκε, μετά το Υπουργείο του ανέθεσε να επιχειρήσει την επιστημονική τεκμηρίωση της σχετικής συζήτησης και τον ευχαριστούμε που είναι εδώ μαζί μας.

Θα λάβει υπ' όψιν του λοιπόν του κ. Λιαρόπουλου, την πρόταση του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης που σε μια συνάντηση που είχαμε πριν από λίγο, μάθαμε πως έχει εκπονήσει και το ευχαριστούμε πάρα πολύ το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, απόψεις που κατατίθενται, ολοκληρωμένες, ή μη, μερικές, ή γενικές και ο κ. Ζηλίδης και ο κ. Μπουσουλέγκας με όλες αυτές τις συζητήσεις υπ' όψιν τους θα πουν τι προτείνουν.

Η αντίστοιχη διαδικασία για τον κ. Μουσιώνη που είναι στο τραπέζι εδώ μαζί μας και είναι μαζί μας γιατί είναι υπεύθυνος για όλη τη χώρα σε ό, τι αφορά τις ογκολογικές και ορθοπεδικές μας δαπάνες, ο κ. Μουσιώνης, λοιπόν, και η κα Παπανικολάου που είναι υπεύθυνη για τον Πειραιά, στις 15 του μηνός, δηλαδή σε 10 μέρες, θα καταθέσουν στο Υπουργείο τις προτάσεις τους για τις Περιφέρειές τους.

Εμείς μετά, ο κ. Τιμοσίδης, ο κ. Πολύζος, εγώ, θα αποφασίσουμε έως τις 30 Ιουνίου με βάση όλη αυτή τη διαβούλευση και τα πορίσματά της και την επιστημονική της τεκμηρίωση, σημειώστε ότι διαθέτουμε και τον υγειονομικό χάρτη που μας παρέδωσε η Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας την 25^η Μαρτίου, ένα χάρτη που εκπονήθηκε επί 10 συναπτά έτη και την επίσπευση της κατάληξής του την επιδιώξαμε από την πρώτη στιγμή, έχουμε λοιπόν και αυτό το κείμενο, το οποίο αν το δείτε, αν δείτε τι διαθέτει κάθε νομός ως υγειονομική δομή, ή υγειονομικό σημείο, θα σκεφτείτε τι πληρώνει ο Έλληνας και η Ελληνίδα σήμερα από το φόρο του.

Και όσοι είναι χρόνια στο χώρο της υγείας, είμαι βέβαιος ότι θα αισθανθούν ντροπή για το τελικό προϊόν που παράγουμε και παρέχουμε στους πολίτες.

Στις 15 Μαΐου, λοιπόν, η Αθήνα και ο Πειραιάς, στις 25 η 3^η και η 4^η Υγειονομικές Περιφέρειες και στις 30 Ιουνίου οι αποφάσεις, που θ’ ανακοινωθούν την 1^η Ιουλίου από τον Υπουργό Υγείας, τον Υφυπουργό Υγείας, τον κ. Τιμοσίδη και τον έτερο Υφυπουργό του Υπουργείου μας, τον κ. Αηδόνη. Ό, τι άλλο ακούσετε από οποιονδήποτε άλλον μέχρι τότε, είναι ψέμα και μόνο ψέμα. Δε θα έχει ιδέα, και θα λέει.

Επιχειρήθηκε η υπονόμευσή μας μέσα από διαρροές στον Τύπο που έλεγαν πράγματα, τα οποία ούτε καν έχουμε υπ' όψιν μας και δε μας εκφράζουν. Μάλιστα μια διαρροή σε εφημερίδα του δημοσιογραφικού χώρου, που στηρίζει τις προσπάθειες της κυβέρνησής μας, πρώτη σελίδα, πρώτος τίτλος: «Μαζικές μεταθέσεις γιατρών». Λες και είμαστε Σοβιετική Ένωση.

Κανείς δεν έχει προτείνει κάτι τέτοιο, κανείς δεν έχει σκεφτεί κάτι τέτοιο, κανείς δεν έχει συζητήσει κάτι τέτοιο, όμως, εμείς θα κάναμε μαζικές μεταθέσεις γιατρών. Πρώτο θέμα πρώτης σελίδας, με τα πιο χοντρά γράμματα, μήπως περάσει και κανένας πολίτης και δεν το καταλάβει.

Λοιπόν, ό, τι διαρρεύσει με τον τρόπο αυτόν, είναι ψέμα. Ό, τι ακουστεί στα νοσοκομεία της 3^ης και της 4^ης Υγειονομικής Περιφέρειας, είναι ψέμα. Εκφράζει τη βούλησή μας, μόνο ό, τι πούμε τα τρία μέλη της κυβέρνησης: Ο κ. Τιμοσίδης, ο κ. Αηδόνης κι εγώ. Τίποτε άλλο δεν είναι έγκυρο, και το λέω γιατί είναι και εκπρόσωποι του Τύπου εδώ και πρέπει να το έχουν και αυτοί υπ' όψιν τους αυτό για να μην παρασύρονται.

Ήρθαμε εδώ να δουλέψουμε. Το ζέσταμά μας το κάναμε πριν από λίγο συζητώντας στα γραφεία της 3^ης και της 4^ης Υγειονομικής Περιφέρειας και ήρθαμε εδώ για να κάνουμε μια ουσιαστική συζήτηση.

Η διαδικασία θα είναι η εξής: εγώ θα κάνω μια έναρξη και ο κ. Τιμοσίδης θα κάνει το κλείσιμο. Η εισήγηση η επιστημονική είναι από την πλευρά του κ. Λιαρόπουλου. Οι λειτουργικές, πολιτικοτεχνικές εισηγήσεις, ανήκουν στον Γενικό Γραμματέα και πολύ στενό μας συνεργάτη, τον κ. Νίκο Πολύζο, τον ευχαριστούμε που ήρθε, στον κ. Χρήστο Ζηλίδη και στον κ. Άρη Μπουσουλέγκα.

Στη συνέχεια, όποιος έχει τη γνώμη ότι έχει να εισηγηθεί κάτι σ’ αυτή την ομήγυρη, είναι καλοδεχούμενος. Καλοδεχούμενος γιατί και ο προφορικός λόγος μετράει και ο γραπτός, όμως, μετράει και θα έλεγα, κυρίες και κύριοι, κυρίως μετράει ο γραπτός.

Είμαστε ανοιχτοί μέχρι την 25^η που θα πάρουν την πρωτοβουλία οι δυο ΔΥΠΕάρχες, είμαστε ανοιχτοί στα κείμενα και παρακαλούμε γι’ αυτά. Η αποστολή μπορεί να γίνει στα γραφεία του Υπουργού, του Υφυπουργού, των Γενικών Γραμματέων του Υπουργείου, στις Υγειονομικές Περιφέρειες, όπου θέλετε.

Μπορείτε ν’ απευθύνεστε και χωρίς την τήρηση της ιεραρχίας, ο Διευθυντής, ο γιατρός στο Διευθυντή του, ο Διευθυντής του στο Διοικητή του, ο Διοικητής στο Διοικητή της Περιφέρειας… Όχι. Απευθείας, όπου θέλετε μπορείτε να στείλετε τα κείμενά σας.

Θέλω να ευχαριστήσω όλες και όλους που είναι εδώ, ευχαριστώ πάρα πολύ και τους εκπροσώπους της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, τον κ. Τζιτζικώστα που είναι εδώ, συνάδελφό μου και φίλο, τον εκπρόσωπο του κ. Ψωμιάδη που θα πάρει το λόγο, ο κ. Αποστολίδης που ήταν και στην Αθήνα και τον ευχαριστούμε γι’ αυτό, στην εναρκτήρια συνεδρία του κοινωνικού διαλόγου, πραγματικά σας ευχαριστούμε και περιμένουμε ν’ ακούσουμε τώρα πια για θέματα που αφορούν το χώρο της δικής σας λειτουργίας.

Κυρίες και κύριοι, έχουν περάσει περίπου 28 χρόνια από τότε που θεσμοθετήθηκε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το οποίο έχει προσφέρει αξιόλογες και αξιόπιστες υπηρεσίες στους Έλληνες πολίτες σε πάρα πολλές περιπτώσεις.

Πάνε όμως 28 χρόνια από τότε και εδώ και 15 περίπου, αν όχι 20, έχουν αρχίσει και οι φωνές διαμαρτυρίας για τις ανεπάρκειες του συστήματος. Κάποιοι μάλιστα λένε ότι το σύστημα ξεπέρασε τα όρια του.

Πρέπει εμείς να δούμε τα σημεία των καιρών, να κάνουμε τις παρεμβάσεις. Όλοι μπορούμε να είμαστε χρήστες αυτού του συστήματος αν ατυχήσουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας. Και είναι η ώρα να κάνουμε αλλαγές που χρωστάμε αυτά τα 20 χρόνια, βλέποντας και την οικονομική κρίση ως ευκαιρία.

Βλέποντας την οικονομική κρίση ως ευκαιρία, διότι αν δεν υπήρχε οικονομική κρίση το πολιτικό κόστος δεν θα άφηνε τους πολιτικούς να κάνουν αυτά που πρέπει να κάνουν. Αφού η οικονομική κρίση επιβάλει αναπροσαρμογές και αναδιαρθρώσεις, ας το πάρουμε ως ευκαιρία να ξανακάνουμε το Ε.Σ.Υ. αυτό που ήταν στο μυαλό του Ανδρέα Παπανδρέου, του Γιώργου Γεννηματά και όσων το στήριξαν στη συνέχεια από όλες τις παρατάξεις.

Μιλάμε για νοσοκομεία. Το Υπουργείο Υγείας, κυρίες και κύριοι, γνωρίζει καλά ότι η ενασχόληση του με τα νοσοκομεία είναι η μια πλευρά των δραστηριοτήτων του και όχι η πιο σοβαρή. Η βασική πλευρά των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Υγείας είναι να μην αρρωσταίνουν οι άνθρωποι. Είναι Υγείας το Υπουργείο, δεν είναι Ασθένειας.

Σε όλο τον κόσμο πια, όχι μόνο το δυτικό, έχω αρκετές πια διεθνείς εμπειρίες. Την πρώτη την απέκτησα στο χώρο της υγείας μαζί με τον κ. Λιαρόπουλο, που είναι ο μόνιμος εκπρόσωπος της χώρας στον ΟΟΣΑ από το 1994. Ήμουν μαζί του στο Παρίσι τον Οκτώβριο στη Διυπουργική του ΟΟΣΑ για την υγεία.

Έκτοτε γνωρίζω τι ακριβώς συζητείται στην Ε.Ε. γιατί συμμετέχω στα Συμβούλια και έχω συμμετάσχει και σε δυο ευρύτατες διαδικασίες, η τελευταία μάλιστα στη Μόσχα όπου ήταν 90 Υπουργοί Υγείας από όλο τον πλανήτη και ξέρω τι συζητάνε σε όλο τον πλανήτη αυτή τη στιγμή.

Είναι συνείδηση για όλους, πλην Ελλήνων, ότι αυτή τη στιγμή στις βασικές ασθένειες των χωρών που έχουν οικονομική ανάπτυξη ανεξαρτήτως κρίσεων οικονομικών, οι βασικές ασθένειες είναι οι μη μεταδιδόμενες. Ο καρκίνος, ο διαβήτης, τα χρόνια αναπνευστικά προβλήματα, η καρδιά και οι ψυχικές νόσοι.

Αυτά απασχολούν τα συστήματα υγείας των χωρών, μαζί με τις οποίες η Ελλάδα θέλει να ανήκει στον προχωρημένο, προηγμένο, αναπτυγμένο κόσμο. Αυτές οι ασθένειες έχουν γίνει μάστιγα. Οδηγούν κόσμο σε θάνατο, πολλές φορές σε ξαφνικό θάνατο και η ίαση τους, η θεραπεία τους, η διαχείριση του ασθενούς κοστίζει πάρα πολλά.

Τι καλό για έναν άνθρωπο να μην αρρωστήσει. Σωστά. Αυτό είναι το αντικείμενο του Υπουργείου Υγείας.

Ο Ευρωπαίος Επίτροπος που ήρθε πριν από περίπου 1 μήνα στην Αθήνα μίλησε και στη Βουλή των Ελλήνων. Συναντηθήκαμε επί μιάμιση ώρα. Τα 4/5 της συζήτησης μας αφορούσαν αυτές τις ασθένειες και την μεταχείριση τους.

Και το 100% των πολιτικών που αναπτύσσει η Ε.Ε., δεν αφορούν τους γιατρούς. Γιατί είναι πολιτικές που αφορούν την άθληση των ανθρώπων, την αποφυγή της παχυσαρκίας, που θεωρείται καλός αγωγός του καρκίνου, τη σωστή διατροφή, την εξαφάνιση του καπνίσματος και τον περιορισμό της χρήσης του αλκοόλ σε λογικά πλαίσια.

Αυτές είναι οι πολιτικές στην Αμερική, στη Γερμανία, στην Αγγλία, στη Γαλλία, στην Ιταλία. Με αυτό ασχολούνται οι Υπουργοί Υγείας.

Και για τον πολίτη μας, για τον άνθρωπο που αρρωστήσει, να το σύστημα υγείας με τα νοσοκομεία του, με την πρωτοβάθμια υγεία, με ό, τι διαθέτει, με τους γιατρούς του, να τον κάνουν καλά.

Φυσικά μέσα στον αγώνα της πρόληψης έχεις και τις παρακλινικές εξετάσεις. Αν κάποιος έχει μια ενόχληση να δεις μήπως συμβαίνει κάτι κακό, ή τις πολιτικές που στοχεύουν στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Αλλά δεν είναι πιο ενδιαφέρον να προλάβεις τον καρκίνο, από το να πρέπει σε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο να τον διαχειριστείς;

Εμείς, λοιπόν, στην Ελλάδα πιστεύουμε ότι ο Υπουργός Υγείας όταν θα έρθει στη Θεσσαλονίκη θα πάει στην 1^η ΥΠε, θα πει μόνο για νοσοκομεία. Αυτή είναι η δουλειά του. Λάθος. Παρεξήγηση. Που αφορά όμως τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών και πολιτικών, που πιστεύουν ότι οι Υπουργοί της Υγείας είναι για τα νοσοκομεία.

Και η καθημερινότητα του Υπουργείου Υγείας, σας διαβεβαιώνω μετά από 8 μήνες είναι να διαχειρίζεται τα νοσοκομεία. Από το πρωί μέχρι το βράδυ. Και τις κρίσεις μέσα στο χώρο αυτό και την πολιτική μέσα στο χώρο αυτό κλπ. Αφού, λοιπόν, τόσο χρόνο δίνουμε στα νοσοκομεία, ας κάνουμε και καλύτερα τη δουλειά. Ας διαρθρώσουμε καλύτερα τις δομές μας. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας.

Έχουμε - παραδοχή πρώτη είναι αυτή - τις υψηλότερες δαπάνες στον πλανήτη. Είμαστε η 6^η χώρα κατά σειρά. Σε εθνική δαπάνη. Εθνική δαπάνη. Από τον ιδιώτη μέχρι το ασφαλιστικό Ταμείο και το κράτος. Αυτή το 2009 έφτασε δυστυχώς τα 25 δισ., πρώτη παραδοχή.

Δεύτερη παραδοχή. Παρά τις υψηλές δαπάνες δεν έχουμε αντίστοιχες υπηρεσίες.

Τρίτη παραδοχή. Έχουμε υπερπληθώρα γιατρών και νοσοκομειακών κλινών. Η σχέση κρεβατιού σε νοσοκομείο με γιατρό είναι κοντά στο 1 προς 1. Ο μέσος όρος στον ΟΟΣΑ είναι 0,4 γιατροί για κάθε ένα κρεβάτι. Εμείς φτάνουμε το 1 προς 1.

Παραδοχή τέταρτη. Αυτοί οι γιατροί δεν είναι κατανεμημένοι ισομερώς. Αλλού έχεις πληθώρα, αλλού δεν έχεις κανέναν. Στο Αττικό στην Αθήνα άμα βγεις στο διάδρομο και είσαι ασθενής μόνο γιατρούς βλέπεις. Νοσηλευτή με το κιάλι.

Διότι, παραδοχή πέμπτη, δεν έχουμε νοσηλευτές. Έχουμε στρατηγούς, δεν έχουμε στρατιώτες. Ωραία. Ωραία όπως τα κάναμε. Ναι, αλλά δεν πάει άλλο έτσι. Με βάση αυτές τις παραδοχές, οι δυνάμεις μας πρέπει να αναδιαταχθούν.

Σήμερα ο κόσμος εμπιστεύεται περισσότερο το Ε.Σ.Υ. από ό, τι χθες. Έρχονται σ’ εμάς. Γιατί δεν έχουν να αντιμετωπίσουν τον ιδιωτικό τομέα της υγείας και γιατί πάρα πολλές φορές είναι γνωστό ότι σε κρίσιμες καταστάσεις το δημόσιο σύστημα δίνει τις λύσεις και όχι οι ιδιώτες.

Οι ιδιώτες έχουν καλύτερη εφημερία σε σχέση με Αθήνα –Θεσσαλονίκη που ταλαιπωρείται και θέλουμε να πάψει να ταλαιπωρείται, έχουμε πολιτικές σε προοπτική, και σε σχέση με ορισμένες φορές τις ξενοδοχειακές υποδομές των νοσοκομείων.

Εμείς, λοιπόν, θέλουμε να κάνουμε τις αναγκαίες αλλαγές. Είμαστε στην ίδια πτέρυγα, στην ίδια πλευρά του δρόμου με τους γιατρούς. Η τεράστια πλειοψηφία του ιατρικού κόσμου μας στηρίζει, γιατί έχει συναίσθηση του συμφέροντος της. Οι λίγοι που είναι απέναντι, και δημιουργούν τηλεοπτικά γεγονότα, δημιουργούν μόνο τηλεοπτικά γεγονότα. Δεν επηρεάζουν θετικά την πορεία και είναι λίγοι.

Τι εννοώ. Εμείς, κυρίες και κύριοι, διαθέτουμε 2.800.000.000 € για να πληρώνουμε τους μισθούς των εργαζομένων στα νοσοκομεία μας που είναι κοντά στις 100.000, 106.000 κάτι, και πληρώνουμε, ο στόχος είναι για το 2011, 2.350.000.000 € για προμήθειες φαρμάκων, υλικών, για εξετάσεις κλπ.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Και 500.000.000 για εφημερίδες και υπερωρίες.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Αυτό δεν πρέπει να ξεπεραστεί το 2011. Και με τον εξορθολογισμό των δυνάμεων μας το 2012 πρέπει να επαναλάβουμε τις πολιτικές που κάναμε το 2011 συν 350.000.000 € ακόμη. Αυτός είναι ένας στόχος πραγματοποιήσιμος.

Αν δεν καταφέρουμε το στόχο αυτό, τότε το Υπουργείο Υγείας και η ελληνική κυβέρνηση όποια κι αν είναι αυτή, όποιος κι αν είναι ο Υπουργός, θα είναι ανυπεράσπιστος στην κριτική. Ανυπεράσπιστος στην κριτική από ποίον; Από τους δανειστές της χώρας.

Γιατί; Διότι όταν είχαμε αρχίσει να εφαρμόζουμε τον προϋπολογισμό του 2011, στις αρχές Απριλίου, στις συζητήσεις που είχαμε σε τεχνικό επίπεδο στο Υπουργείο Υγείας με το τεχνικό τμήμα της τρόικας, η συνείδηση των δυσκολιών που έχει ένα πολυδιασπασμένο σύστημα υγείας δημόσιο, οδηγούσε τους συνομιλητές να λένε στους συνεργάτες μας να προσφύγουν σε μια πιο άμεση λύση και πιο βέβαιη: να κλείσουμε 10.000 κρεβάτια.

Υπάρχουν έγγραφα ως προς αυτό και μη σπεύσει κανείς να το αμφισβητήσει. Μου τηλεφώνησαν οι συνεργάτες μου, με ρώτησαν για τις προθέσεις μου, τους είπα ότι αυτό δεν πρέπει να γίνει, ότι εμείς μπορούμε να περιορίσουμε τις 34.500, τόσες είναι οι κλίνες μας, στις 33.000 άνετα, γιατί υπάρχει ένας αριθμός που δεν χρησιμοποιούνται ούτως, ή άλλως. Αλλά πέραν του αυτού του αριθμού, με τίποτα.

Το μήνυμα το δικό μου είναι, να είναι βέβαιοι οι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των λοιπών, ότι εγώ μπορώ μαζί με τον Μιχάλη και το Νίκο που έχουμε την ευθύνη αυτή να μαζέψουμε τη σπατάλη. Να εξορθολογήσουμε τις δυνάμεις μας και να μη χρειαστεί βίαιη λύση.

Η δική μας αξιοπιστία, που έρχεται από τη δράση μας στο πλαίσιο της κυβέρνησης όλο αυτό τον καιρό, οδήγησε τους συνομιλητές μας να δεχτούν ως αξιόπιστη αυτή τη διαβεβαίωση και εμείς πορευόμαστε με βάση τον προϋπολογισμό του 2010 όπως τον συντάξαμε, τον ψήφισε η Βουλή και τον εφαρμόζουμε.

Υπάρχουν προσπάθειες να ανακοπεί αυτή η πορεία. Να περιοριστώ όχι σε αυτές που προκαλεί η γραφειοκρατία, γιατί πολλές φορές οι κινητοποιήσεις των προμηθευτών είναι παράγωγες της ελληνικής γραφειοκρατίας, που τους ταλαιπωρεί η αλήθεια είναι. Να μη μείνω σ' αυτό το θέμα, το συζητήσαμε χθες στην Αθήνα εν εκτάσει.

Να πάω στο άλλο, στη συνείδησή μας. Το Σύστημα Υγείας διαθέτει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που δεν έχουν καταλάβει πώς πάνε τα πράγματα. Εάν δεν συνενωθούν οι δυνάμεις, το Σύστημα Υγείας το 2012 δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει τον ίδιο αριθμό των δομών.

Εάν ο Υπουργός Υγείας που θα είναι 1/1/12 στο Υπουργείο αυτό, εγώ, ή οποιοσδήποτε άλλος, δεν έχει καταφέρει η χώρα να τρέξει αυτά που ο προϋπολογισμός της καταγράφει για το 2011, το 40% των νοσοκομείων της χώρας δεν θα χρηματοδοτηθεί το 2012 από την 1^η Ιανουαρίου.

Δεν θέλω να τρομοκρατήσω κανέναν. Θέλω να ξέρουμε για τι συζητάμε. Θέλω να ξέρουμε, ότι η προσπάθεια που κάνουμε σήμερα εδώ είναι μια προσπάθεια εξορθολογισμού και διάσωσης. Όποιος αγαπάει το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και δεν υποκρίνεται, πρέπει να εξορθολογήσει τις δαπάνες του.

Πρέπει όταν ένας προμηθευτής, καλώς, ή κακώς, κάνει εμπάργκο να μην κρύβεται από πίσω του και να λέει «να ελλείψεις εδώ, να ελλείψεις εκεί». Πρέπει να βοηθάει τις Διοικήσεις των νοσοκομείων των Υγειονομικών Περιφερειών, να δοθούν λύσεις εκ των ενόντων την ώρα της μιας μάχης.

Πρέπει να συμβάλει με τον τρόπο που συνταγογραφεί παρακλινικές εξετάσεις και φάρμακα. Πρέπει να συμβάλει την ώρα που καλείται να εγχειρήσει. Να μην προσθέτει άχρηστα υλικά. Πρέπει να δεχθούν τη συνένωση των δυνάμεων μέσα στα νοσοκομεία που θα επιτρέψει να μειωθεί η ζήτηση.

Δεν έχω γιατρούς σου λέει ο άλλος. Μα πώς δεν έχεις όταν το σύστημα διαθέτει μαζί με τους ειδικευομένους 23.000 γιατρούς και βάλε; Πώς δεν έχεις; Ναι, αλλά δεν έρχονται στα νησιά. Ναι, αλλά δεν έρχονται στις μικρές πόλεις. Ναι, αλλά πού πάνε; Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη; Δεν θέλουμε άλλους.

Ενώνουμε τις δυνάμεις μας, τις διαθέτουμε κανονικά, με κριτήρια ορθολογικά, με κριτήρια που λαμβάνουν υπόψη τους τις αποστάσεις, τις οικογένειες, τα πάντα. Και μέσα από αυτή την καλή συζήτηση φτάνουμε σε ένα καλό τέλος.

Εάν δεν γίνει αυτό, τότε ξαναλέω, δεν μπορούμε με τα μυαλά του 2009 να κρατήσουμε τα 132 νοσοκομεία του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, συν τα 5 που παίρνουμε τώρα από το ΙΚΑ, 137, συν το Αιγινήτειο και το Αρεταίειο που πρέπει να μπουν κι αυτά στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Σήμερα πήραμε και της Δικαιοσύνης.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Σήμερα πήραμε και της Δικαιοσύνης, ναι. Τόσα νοσοκομεία μπορούμε να τα αντέξουμε μόνο εάν ενώσουμε δυνάμεις και εξορθολογήσουμε τις δαπάνες. Δεν θα μπορέσουμε παρά να χρηματοδοτήσουμε μόνο το 60% αυτών, εμείς, ή οποιοιδήποτε άλλοι, από την 1/1/2012.

Πάμε, λοιπόν, να κάνουμε τη δουλειά μας. Έχουμε τον υγειονομικό χάρτη. Έχουμε την εισήγηση Λιαρόπουλου. Έχουμε τις εισηγήσεις που τελικά η ανάγκη και η προθυμία, και η ανάγκη και η προθυμία φέρνουν στο τραπέζι μας, όπως αυτή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης που με πολλή χαρά θα την ακούσω και θα τη δω, και έχουμε στο τραπέζι τα διαθέσιμα επιστημονικά, τεχνικά εργαλεία.

Αρχές έχουμε; Έχουμε αρχές; Έχουμε την αρχή της ισότητας των Ελλήνων πολιτών απέναντι στο κράτος και το αγαθό της υγείας και έχουμε και την αρχή της όσο πιο γίνεται πιο ελεύθερης πρόσβασης στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, όλοι να έχουν πρόσβαση στο σύστημά μας.

Τέλος, έχουμε και την αρχή της καλύτερης δυνατής παροχής ιατρικών υπηρεσιών, κάτι που δοκιμάζεται και κάμπτεται όταν πρόκειται για τις εφημερίες της Αθήνας που ξέρω και της Θεσσαλονίκης που ακούω και υποθέτω.

Πώς δουλεύουμε συνενώνοντας δυνάμεις; Αξιοποιώντας πέντε μορφές συνενώσεων. Ο κοινός Διοικητής προβλέπεται από το νόμο ήδη από το Φεβρουάριο. Μπορεί να έχουμε κοινό Διοικητή σε 1, 2, 3, 4, 5 νοσοκομεία, όσα νομίζουμε. Και θα έλεγα βελτιώνοντας και τη νομοθεσία εδώ, κάτι που ούτε καν θα σας αφορά, θα το κάνουμε αμέσως, μπορεί να έχουμε και κοινή Διοίκηση.

Είναι δυνατόν δύο νοσοκομεία που μεσοτοιχούν στην Αθήνα, το ένα να έχει τρεις υδραυλικούς και κανέναν ηλεκτρολόγο και το άλλο να έχει τρεις ηλεκτρολόγους και κανέναν υδραυλικό και να θέλουν πρόσληψη και ο ένας και ο άλλος γιατί δεν ανταλλάσσουν αυτούς που έχουν σε τεχνικό προσωπικό; Αυτά τα λένε οι Διοικητές, δεν τα λέω εγώ.

Αυτή είναι η γελοιότητα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Με αυτή συμβιώνουμε τρεις δεκαετίες. Η απόλυτη γελοιότητα, η οποία θα λάβει τέλος για να μπορέσει η χώρα να κάνει τη διαδρομή που πρέπει να κάνει. Κοινός Διοικητής, πρώτη μέθοδος. Κοινή Διοίκηση, δεύτερη μέθοδος. Και τα δύο κατά τη γνώμη μου είναι μία πολύ καλή προσπάθεια γιατί πέραν του προσωπικού υπάρχουν και οι προμήθειες. Άλλο είναι να λες «θέλω δύο κομμάτια αυτού του υλικού» και άλλο να λες «θέλω τέσσερα», κι αν είναι περισσότερες οι Μονάδες ακόμα περισσότερα.

Τρίτον. Για μένα αυτό είναι το πιο βασικό. Ό, τι κι αν λέει ο Λιαρόπουλος, εγώ ακούω κατά βάση. Θα μου πεις: ποιος είσαι; Εντάξει, εμείς οι δυο από τον Πρωθυπουργό τιμηθήκαμε με τον ορισμό μας σ' αυτή τη θέση. Μ' αυτή την έννοια το λέω, μη νομίζετε ότι έχω καμία άλλη δεξιότητα και η Βουλή νομιμοποίησε την επιλογή αυτή.

Εμείς, λοιπόν, που είμαστε ταγμένοι τώρα με τον Μιχάλη σ' αυτό, λέμε ότι το πιο σοβαρό και σημαντικό θα είναι για μας οι συγχωνεύσεις των Μονάδων μέσα στα νοσοκομεία. Γιατί 5 κλινικές παθολογικές; Γιατί 5; Για να έχω 5 Διευθυντές; Για να έχουμε από δύο γιατρούς, έναν, ή κανέναν και ειδικευόμενους; Γιατί; Πώς θα εφημερεύσουν αυτοί; Γιατί; Όχι, δύο στη θέση τους, μία εκεί που μπορούμε.

Όσο μπορούμε καλύτερη διάρθρωση των δυνάμεών μας. Εμείς παλεύουμε και πιστεύουμε πολύ αυτό. Εμείς παλεύουμε και πιστεύουμε πολύ σ' αυτή τη μέθοδο συνένωσης δυνάμεων και ως Υπουργείο αυτό περιμένουμε να ακούσουμε κατά βάση. Δεν θέλουμε να κλείσουμε νοσοκομεία. Δεν θα κλείσουμε κανένα. Εάν τα καταφέρουμε το 2011 να πάμε όπως έχουμε υποσχεθεί και οι αριθμοί μέχρι τον Απρίλιο λένε ότι παρ’ όλες τις αντιδράσεις και την υπονόμευση κάτι γίνεται. Εκεί είμαστε.

Σήμερα μάλιστα ο κ. Πολύζος στη συνάντησή του με την τρόικα είχαν και διαφωνίες, είχαν και συμπτώσεις ως προς τα νούμερα. Είμαστε σε καλή κατεύθυνση. Τουλάχιστον ξέρουμε για τι συζητάμε, διότι στην Ελλάδα ουδέποτε τα τελευταία 17 χρόνια τα νοσοκομεία και τα Υπουργεία Οικονομικών και Υγείας ήξεραν για τι συζητάμε. Και γιατί να ξέρουν, αφού δεν πλήρωνε κανένα νοσοκομείο τίποτα. Ούτε το κράτος πλήρωνε.

Πληρώνανε με ρυθμίσεις της Βουλής κάθε πέντε χρόνια. Ποιος καιγόταν γι' αυτό; Ήταν χώρα αυτή; Πώς συμβιώνατε οι παράγοντες της υγείας μ' αυτό το κλίμα; Εγώ το έμαθα τώρα. Δεν το είχα συλλάβει ότι το νοσοκομείο δεν την πλήρωνε ποτέ. Θα την πλήρωνε ο Υπουργός των Οικονομικών της μεθεπόμενης κυβέρνησης με ρυθμίσεις. Να το πάρτι! Με πολύ χορό!

Υπερτιμολογήσεις για να αντέξει ο προμηθευτής την κακουχία της κακοπληρωμής και μέσα σ' αυτή τη συναλλαγή διαφθορά. Πώς θα γίνει; Κάποια στιγμή θα τελειώναμε και τελειώσαμε. Και έχουμε πια γνώση κάθε νοσοκομείο τι χαλάει ανά μήνα για το 2011 μέσα από το esy.net όπου ανεβάζουν οι Διοικητές τα στοιχεία τους και είμαστε κοντά στους στόχους και θα τους επιτύχουμε αν δεν ανακοπεί η προσπάθειά μας από γεγονός που δεν σχετίζεται με τη διάθεση εξορθολογισμού, αλλά με την υπονόμευση του εξορθολογισμού, ή από κάτι άλλο γενικότερο που δεν μπορώ να ξέρω. Κι αν ανακοπεί αυτή η πορεία, τότε δεν θα υπάρχει καμία άμυνα μέχρι το τέλος του 40% των δομών του συστήματός μας από 1/1/2012.

Επίσης, τέταρτη μέθοδος. Συνεργασίες μεταξύ των νοσοκομείων με ανταλλαγή Μονάδων και προσωπικού. Θα σας πω ένα πάρα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα που τα λέει όλα. Ερώτηση: καλά, δεν υπάρχει συνεργασία μεταξύ γειτονικών νοσοκομείων; Απάντηση: όχι, δεν υπάρχει.

Ήμασταν στην Κρήτη, στο Ηράκλειο για την αδελφοποίηση των νοσοκομείων, του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου και του Νοσοκομείου της Λεμεσού της Κύπρου και ήμασταν και οι δύο Υπουργοί Υγείας και της Κύπρου και της Ελλάδος και το βράδυ που συζητούσαμε, ειπώθηκε ως χαρακτηριστικό αστείο από τον Διοικητή του Βενιζελείου Νοσοκομείου, που απέχει 5 λεπτά από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, ότι τώρα το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο θα συνεργάζεται με τη Λεμεσό, αλλά δεν συνεργάζεται μαζί μας.

Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστική φράση για τη δική μου εμπειρία από αυτή. Συνεργάζομαι καλύτερα με ένα νοσοκομείο μιας άλλης χώρας, αλλά όχι με αυτό που είναι στα 5 λεπτά. Συνεργασίες μεταξύ νοσοκομείων, με ανταλλαγή Μονάδων και προσωπικού.

Και πέμπτον, η μετατροπή ενός, ή δύο μικρών νοσοκομείων, ή σε εξειδικευμένες Νοσοκομειακές Μονάδες, ή μία περίπτωση ας πούμε, μία περίπτωση για την Ηλεία σε Κέντρο Υγείας, της Κρέσταινας, το νοσοκομείο που οι τοπικοί, εγώ δεν το έχω επισκεφθεί ποτέ, αλλά οι τοπικοί παράγοντες, Βουλευτές δηλαδή και Τοπική Αυτοδιοίκηση, λένε ότι μπορεί να γίνει ένα Κέντρο Υγείας και είναι σύμφωνοι όλοι ως προς αυτό.

Δεν υπάρχει έκτη μέθοδος, αυτές είναι. Θα δουλέψουμε γι' αυτές. Θα δουλέψουμε συζητώντας. Το χρονοδιάγραμμα σας το έδωσα. Να το επαναλάβω και να κλείσω μ' αυτό.

Στις 25 του μηνός περιμένουμε από τον κ. Μπουσουλέγκα και τον κ. Ζηλίδη τις εισηγήσεις τους. Στις 30 Ιουνίου ο κ. Τιμοσίδης, ο κ. Πολύζος και εγώ θα έχουμε πάρει τις αποφάσεις. Την 1^η Ιουλίου εμείς θα τις ανακοινώσουμε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο στους Έλληνες πολίτες και από τη 2^α Ιουλίου ό, τι χρειαστεί θα το νομοθετήσουμε, αν χρειάζεται κάτι. Όποια κανονιστική πράξη, Υπουργική Απόφαση, Διάταγμα χρειαστεί, θα το εκδώσουμε και θα πάμε σε μία εφαρμογή μέσα στο 2011.

Στη δύσμοιρη περιφέρεια, αλλά και στο πληθωρικό κέντρο της Αθήνας, από το οποίο και αρχίσαμε, δεν αρχίσαμε από την περιφέρεια, αρχίσαμε από τη Βασιλίσσης Σοφίας που είναι ένας νοσοκομειόδρομος, στους δύσμοιρους χώρους αυτούς, περιφέρειες και των νοσοκομείων του κέντρου της Αθήνας πολλοί αυτόκλητοι σωτήρες έχουν πάρει το λόγο.

Σ' αυτό το εγχείρημα βρίσκουν απόπειρες ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας. Αν είναι καλά. Υπάρχει κοινό γι' αυτά τα επιχειρήματα στην Ελλάδα; Αν υπάρχει, είναι μειοψηφικό. Εμείς, η αίθουσα αυτή, το ελληνικό πολιτικό σύστημα στην πλειοψηφία του συγκροτείται από δυνάμεις που θέλουν να σώσουν το δημόσιο σύστημα υγείας και τα δύο κόμματα που ασκούν κυβερνητικό ρόλο στην Ελλάδα συγκλίνουν σε αυτό και τα δύο κόμματα συγκλίνουμε σε αυτό ότι η συνένωση δυνάμεων είναι απαραίτητη.

Τώρα, όποιος θεωρεί ότι αυτές οι κρίσιμες ώρες είναι ώρες για να βαφτίζει τον εαυτό του και να τον παρουσιάζει ως αυτόκλητο σωτήρα των νοσοκομειακών μονάδων, θέλει να τις κλείσει αυτός. Αυτός είναι οπαδός της κρίσης, θέλει να επιτείνει το πρόβλημα, για να επιτείνει τις αντιδράσεις.

Εμείς, λοιπόν, είμαστε μέτωπο πλειοψηφίας, οι ορθολογιστές αυτοί που θέλουν να δώσουν ζωή στο σύστημα να το κρατήσουν όπως είναι χωρίς να μειώσουν τις δυνάμεις στη ζωή είμαστε οι πολλοί και πρέπει να αγνοήσουμε αυτούς που θέλουν να ναρκοθετήσουν αυτή την πορεία. Ο διάλογος είναι σε εξέλιξη, είμαστε στα μέσα του τριμήνου, θα τον τελειώσουμε κανονικά, έχουμε πεποίθηση στο ότι κάνουμε το σωστό.

Ευχαριστώ πολύ.